Datowany na XVIII wiek
Chociaż obecny kościół datowany jest na XVIII wiek, tradycja parafialna w Starej Rawie sięga znacznie wcześniejszych czasów. Źródła historyczne wskazują na istnienie wspólnoty już na przełomie XIII i XIV wieku, natomiast oficjalne utworzenie parafii miało miejsce w 1521 roku za sprawą arcybiskupa Jana Łaskiego. Dzięki temu jest jedną z najstarszych parafii w tamtym rejonie Mazowsza. Przez stulecia kościół był nie tylko miejscem modlitwy, ale i centrum życia społecznego, w którym splatały się losy mieszkańców wsi i okolicznych osad.
Obecny kościół został wybudowany w 1731 roku dzięki fundacji prymasa Teodora Potockiego, a prace budowlane wspierał biskup pomocniczy gnieźnieński Krzysztof Dębski Budowa trwała dwie dekady – dzieło ukończono dopiero około 1751 roku. Konstrukcja świątyni wykonana jest z modrzewiowych bali w technice zrębowej, charakterystycznej dla drewnianego budownictwa sakralnego w Polsce.
czytaj także: Wypadek na przejeździe kolejowym. Jedna osoba ciężko ranna (ZDJĘCIA)
Kościół jest jednonawowy, a miejsce, gdzie odprawiana jest msza, ma kształt prostokąta z lekko zaokrąglonymi bokami. Nad budynkiem wznosi się prosty dach z niewielką wieżyczką, która góruje nad wsią. Wnętrze łączy prostotę drewnianej konstrukcji z bogactwem barokowego wystroju. Nawa nakryta jest płaskim stropem z fasetami, zaś prezbiterium sklepieniem kolebkowym. Na belce tęczowej zawieszono krucyfiks, którego wymowa duchowa od wieków przypomina wiernym o istocie chrześcijańskiej wiary.
Największą ozdobą są trzy barokowe ołtarze – główny oraz dwa boczne. W centrum głównego znajduje się obraz Matki Bożej, a obok patroni świątyni, św. Szymon i św. Juda Tadeusz. Zwracają uwagę także ambona w stylu barokowym, żelazna chrzcielnica, konfesjonały z XVI wieku oraz krucyfiks datowany na rok 1540, który pamięta jeszcze poprzednie świątynie stojące w tym miejscu.
Na chórze muzycznym, wspartym na dwóch kolumnach, widnieje data „1731” – pamiątka po roku rozpoczęcia budowy obecnego kościoła.
Dziś kościół wygląda inaczej. W świątyni trwa gruntowny remont. Najważniejszym elementem obecnych prac jest renowacja ołtarza głównego i wymiana całej drewnianej podłogi.
Prace przy podłodze prowadzone są dzięki wsparciu Urzędu Marszałkowskiego Województwa Łódzkiego. Z programu „Łódzkie dla zabytków” parafia otrzymała 128 tysięcy złotych dotacji, co pozwala uratować kolejne fragmenty bezcennego dziedzictwa.
- To ogromna pomoc i wielka euforia dla naszej wspólnoty. Drewniana podłoga wymagała pilnej wymiany, a dzięki dotacji możemy przeprowadzić prace solidnie i z poszanowaniem zabytkowego charakteru świątyni. Ten kościół to serce naszej parafii, dlatego chcemy, by służył następnym pokoleniom. - podkreśla proboszcz parafii, ks. Andrzej Sylwanowicz.- Podczas prac przy wymianie podłogi udało się nam odkryć dwie krypty. Dziś jeszcze nie wiemy, kiedy powstały i kogo tam pochowano.
Prace remontowe to kolejny etap w długiej historii konserwacji tej wyjątkowej świątyni. Wcześniej, w XIX i XX wieku, kilkakrotnie poddawano ją renowacjom, by ocalić oryginalną konstrukcję z modrzewia. Dzięki obecnym inwestycjom kościół w Starej Rawie nie tylko zachowa swój dawny blask, ale przez cały czas będzie żywym miejscem modlitwy i centrum lokalnej wspólnoty.
W sąsiedztwie kościoła stoi drewniana dzwonnica również objęta ochroną konserwatorską. Na terenie można zobaczyć także kilka zabytkowych nagrobków, które stanowią cenną pamiątkę.
Kościół w Starej Rawie wpisany został do rejestru zabytków już w latach 50. XX wieku. To dowód, jak wielką wartość przedstawia zarówno dla historii sztuki, jak i dla dziedzictwa narodowego. Jest jednym z najpiękniejszych przykładów drewnianej architektury sakralnej na Mazowszu – prostym, a zarazem pełnym uroku świadectwem minionych epok.
Dziś świątynia nie tylko zachwyca turystów i miłośników zabytków, ale przede wszystkim trwa jako centrum duchowego życia lokalnej wspólnoty. Od wieków, nieprzerwanie, w jej modrzewiowych ścianach rozbrzmiewają modlitwy mieszkańców Starej Rawy i okolicznych wsi.
